....

نخ های آبی تمام شدند

و گل های بقچه  چهل تیکه دلم نا تمام مانده ند..

...

بســــــکوییت مادر.... جذاب ترین و لذیذ ترین نوستالژی زندگی من!

مرز در عقل و جنون باریک است

طنین صدای بی نظیـــــــر علیرضـــا قربانی و کنسرت امشب...
"تـــو آخرین دل مــرا به دست خود ربوده یی..."

تکرارنشدنی...

..

صدایی مبهم و گنگ از دور..صدا می زنه... نه می تونم بشنوم چی میگه..نه می تونم خودم رو بزنم به نشنیدن..ناخودآگاه به سمتش کشیده میشم ...یه جور گنگ و غریبی.. شبیه هیچ وقتی از زندگی م نبوده.. و حتا نمی دونم صدای زنه،مرده یا ...اصلا چی میگه!

صدایی مرا به خویش می خواند ! به سمت رفتن...

....

یه کم سرم خلوت شه

و برگردم  و بیام یه کم مثه قدیما وبلاگ نویسی کنم ....

دلم برای روزهای دور تنگ شده..